کد مطلب:36247 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:25

گنجینه پرسمان » اعتقادات

نشانه هاي رويداد قيامت چيست ؟

از ده ها آيه قرآن درمي يابيم كه در آغاز قيامت نظام هستي به هم مي خورد .
در آيات قرآن بقاي آفرينش آسمانها و زمين مدّتي معيّن دارد آن جا كه مي فرمايد : « ما خَلَقْنا السَّمواتِ وَالارضَ وَ ما بَيْنَهما اِلّابالحَقِّ وَاَجلٍ مُسَّميً ؛ ما آسمانها و زمين را نيافريديم ، مگر براساس حق و براي مدّتي معيّن {P - سوره احقاف ، آيه 3 . P}
. » در آن روز ، بساط آسمان درهم مي پيچد و در زمين رويدادهايي بنيادين پديد مي آيد . زمين و آسمان و بلكه خورشيد و ماه و ديگر كرات جاودانگي ندارند و حركت و نظام آنها تا مدّتي معيّن است كه پس از پايان ، ديگر بساطشان برچيده مي شود .
وضع آسمان ها:
قرآن درباره آسمانها مي فرمايد : « سَبْعاً شداداً ؛ ما هفت آسمان محكم بنا كرديم . »
{P - سوره نباء ، آيه 12 . P}
آسمانهايي كه به دست قدرت خدا از كجي ها و شكافها و ناموزوني ها نگاه داشته شده اند ، به اراده خدا در آن روز از هم مي گسلند .
آري ، اين آسمانها با اين شگفتي ها و استواري در هنگام قيامت ، روي به سستي و ويراني مي نهند : « . . . فَهِيَ يَوْمَئِذٍ واهِيَةٌ » .
{P - سوره حاقّه ، آيه 16 . P}
و به جاي انسجام ، گسسته مي شود : « اِذاالسَّماءُ انْشَقَّتْ » .
{P - سوره انشقاق ، آيه 1 . P}
و به جاي آن همه سختي و راستي كه كژي و شكاف در آن نيست ، شكافها برمي دارند : « وَاِذا السَّماءُ فُرِجَت » .
{P - سوره مرسلات ، آيه 10 . P}
خورشيدي كه پرنور و حرارت است : « سِراجاً وَهَّاجاً » .
{P - سوره نباء ، آيه 13 . P}
خورشيد با آن نورش كه مورد سوگند خداوند است ؛ خورشيد و{P - سوره شمس ، آيه 1 . P}
ماهي كه با حسابي دقيق به كار مشغولند ، بارها قرآن درباره آنها فرموده است كه نظامشان گذشتني است نه جاوداني .
{P - سوره فاطر ، آيه 13 . P}
اكنون آن اجل به سر مي آيد و آن نظام به هم مي ريزد و خورشيد و ماه همچون آسمان و زمين دگرگون مي شوند و تمام مدارها و حسابها و نور افشاني ها و جنب و جوش ها به پايان مي رسد ؛ چنان كه قرآن فرموده است : « اِذا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ ؛ آن گاه كه خورشيد به تاريكي مي گرايد . »
{P - سوره تكوير ، آيه 1 . P}
ماه نيز كه در نور و حركت پيرو خورشيد است ، همين كه بساط آسمان و خورشيد برمي پيچد ، نورش از دست مي رود : « و خَسَفَ القَمَرُ » .
{P - سوره قيامت ، آيه 8 . P}
ستارگاني كه قرآن درباره آنها فرموده است : هر يك از خورشيد و ماه و ساير ستارگان در مدار خويش در حركتند ، در آن روز گام از{P - سوره يس ، آيه 39 . P}
مدار خود بيرون مي نهند و همچون گاهي كه زنجير از ميان دانه هاي گردن بند بيرون مي آيد ، همه پراكنده مي شوند .
{P - سوره انفطار ، آيه 2 . P}
زميني كه همچون گهواره ، حركتي آرام دارد و از نعمتهاي بزرگ خداوند به بندگان آرامش آن است ، هنگام برپايي قيامت چنان {P - سوره نباء ، آيه 6 . P}
مي لرزد كه خداوند نام آن را « زلزله بسيار بزرگ » نهاده است . اين {P - سوره حج ، آيه 1 . P}
زمين هر چه را در لحظه دفن مي گيرد ، به هنگام قيامت پس مي دهد و بيرون مي اندازد .
{P - سوره زلزال ، آيه 2 . P}
زميني كه او را ساكت و بي شعور مي پنداريم ، در قيامت سرگذشت ميليون ها سالش را باز مي گويد و حوادث و خاطراتش را نقل مي كند و براي انسانها گواهي مي شود چون ديگر گواهان : « يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ اَخْبارَها » .
{P - سوره زلزال ، آيه 3 . P}
قرآن درباره وضع كوهها نيز آياتي دارد كه آنها با زلزله اي شديد از جا كنده مي شوند : « وَاِذا الجبال نُسِفَتْ . » و حركت مي كنندو با شدّت ، به هم {P - سوره مرسلات ، آيه 10 . P}
{P - سوره نباء ، آيه 21 . P}
مي خورند و تكه تكه مي شوند .
سپس تكه ها همچنان به هم مي خورند تا همچون گردهاي پراكنده درمي آيند . آن گاه از شن و ماسه نيز نرم تر مي شوند و به صورت {P - سوره واقعه ، آيه 6 . P}
پشم زده شده درمي آيند .
{P - سوره معراج ، آيه 10 . P}